بازگشت
گا ومرد پیوا زسکلید
خوشه چين خوشه چين

  بعضآ ا تفا ق می ا فتد که خر س هم بمیر د(خرس) مرد مگرخا نه ما را خرا ب کرد و رفت .

ا صطلاح گا ومردپیوا زسکلید را اگربا ترمینولوژی،ا قتصادی بمقا یسه  بگیریم جوا ب حا صله ازین مقا یسه عبارت خواهد بودازمنافع مشترک  نه منفعت  یکجا نبه .

  پیوا ز، بمعنی پا ی وا ز، زما نیکه من د رنظا رت خا نه ولا یت کا بل بو د م ویا پل چر خی که بند ی بود م، دیگر بند ی ها برا یم می گفتند که امروزپا ی وا ز ت آ مد ه بود یعنی کسی برا ی د ید ن تو آ مد .

ویا د ختری بنا برحکم شرعی و قا نو نی و مد نی وعر ف جا معه به خا نه شوهر میرود.

 د رگذ شته ها معمو ل بود ، بعد ا زگذ شت دو و یا سه ما ه ، عروس میخوا هد که پد روعقا رب پد رش به د ید ن دختر خو د بیا یند ا ین مهما نی طی مرا سم تقریبآ نیمه تشریفا تی صو رت میگر فت وا ین مهما نی ها  با خود اهدا ها و  تحفه ها  وجوا یز را نیزدا شت  که بد بختا نه  دا رد آ هسته آ هسته ا ین ر سم و رواج به فرا مو شی سپرده شود، ا ین دعو ت دا د ن را هم بنا م پا ی وا زی یا د مینما یند .

 د رمقا بل بعد ا زگذ شت مد ت زما نی پد رعروس آ ما ده میگرد ید که د خترخود را همرا با دور ونوا ی خود گیها ی دا ما د دعو ت مید ا د ، این دعو ت دا د ن بیا نگر این مطلب بود که بعد ا زین د ختر هرزما نیکه بخوا هد طبق دلخوا ه خود ش وا جا زه شوهرش به خا نه پد ربه مهما نی برود ا ین هم نوع پا وا زی ا ست .

 گا ومرد پیوا زسکلید ضرب ا لمثل توده ها ا ست برای  فهمید ن  مطلب احتیاج  پیش می آ ید که آ د م دربا ره یک کمی رو شنی با ندا ز د .

 درقریجا ت ودها ت ا نسا ن ها ی  زند گی مینما یند که سر و کا ر شا ن با باغ دا ری وزمین دا ری وما ل دا ری میبا شد،د رروستا ها  بیشتر ا زهمه چیز، صدا قت،ا ما نت دا ری، و فا دا ری،ا یما ن دا ری ،عفت پا ک دا منی، عشق،محبت،ا نسا نیت وا نسا ن د وستی،همسا یگی نیک  حس همکا ری وهمگرا یی،حسا بگیری وحسا بدهی بموقع اعتما د متقا بل، شها مت،گذ شت،مروت ومردا نگی،احترا م به بزرگا ن وشفقت به خوردا ن وغیره وغیره اعما ل وحسنا ت نیک و پسند یده جزء فرهنگ پذ یرفته و قبو ل شده مرد م میبا شد .

دوخا نه وار، د رداخل یک قریه د رهمسا یگی نیک باهم زندگی مینما یند هرد وفا میل هریک گا وی دا رند شیرده، میخواهند که ازشیر گا و های خود شا ن، جرغا ت (قیما ق، ما ست، پنیر،خام پنیر،شورپنیر) بسا زند  ا زما ست (مسکه، چکه، د وغ، قروت، قطخ) غیره تیا رنما یند .

  طبق قرا ر دا د برا ی یک هفته یک فا میل با ید که شیرگا وخود ود را

برای فا میل دیگرببرد وهفته دیگرجا نب مقا بل عین رویه را الی ا خیر

تکرا ر نما یند .

 ظرفیکه درا ن شیرد وخته (د وشیده) میشود را، کنری میگو یند وسیله که تو سط آ ن پیما نه شیررا ا ندا ز ه گیری مینما یند، ا ز نوع چو ب خا ر دا ر را ا نتخا ب مینما یند و بنا م کتی یا د میگر د د.

 تا ز ما نیکه گا وها ی طرفین د رقید حیا ت میبا شند، منا سبا ت فا میل ها خیلی ها گرم میبا شد ، ز ما نیکه گا و یک ا زطر فین میمیر د د یگر   آ ن جو ش وخروش که قبلآ بین د و فا میل و یا خا نوا ده ها و وجود دا شت د یگرر نگ و بو ی ندا ر د  ، گا ودا رمرا و ده خود را با گا ودا ر د یگر بر قرا رسا خته ا ست .

 ا ین منا سبا ت فی ما بین خا نوا ده ها را د ررا بطه به تو ز یع و تبد ل شیررا بنا م پیوا زیا د مینما یند .

  د رینجا مسله روی شیرومنا فع چرخ میزند، فر ق نمیکند که گا و سیاه با شد  سرخ با شد ا بلق با شد ، چپه شا خ با شد یا شا خ ها ی چُند دا شته با شد و یا ا ز جمله گا وها ی بی شا خ با شد ، گا و گا و ا ست شیر ش سفید ا ست ، کسی حق ندا رد که بگو ید شیر سیا ه ا ست .

گا ود ا رها به د نبا ل کسی میگرد ند که گا ودا شته با شند، آ ن هم گا و شیری، حتی گا و دا ر ا گر د شمن قد یمی هم بوده با شد ( میگو یند که د ر وقت خورد ن مژه ها د را ز میشود) کسی که گا وش مرد نمیتوا ند که با گا ودا رسیا لی وشریکی نما ید .

کا رها ی د نیا همگی به دا د و ستد و معا ملا ت نیک مسیرا رتقا یی خو د را د نبا ل مینما یند ، ا گر د را صل قرا ر دا د که ر یشه ا صلی   آ نرا صدا قت، ا عتما د متقا بل، تشکیل مید هد خد شه وا رد گرد ید، نه یک طرف بلکه طر فین ا ز خسا را ت آ ن با حقو ق مسا و ی صد مه میبینند .

تو به مه ، مه به تو، کا رها میشو ند همسو، ا شتبا ه صو ر ت نمیگیر د

کسی نمیگو ید پس شو پیش شووگم شو.

 ما ند ه شد م  پنجه ها یم ا ز نو شته کرد ن با زما ند میخوا هند که نفس تا زه نما ییند.

 پنجه ها یم میگو یند که هما ن خرک هما ن د رک ا ست

 ا ز سمت شر قی شش د رک ا ست ( پا کستا ن)

 ببین همه چیز تیت و پرک ا ست

 هر کس هرطرف مید ود مرد م هو ش پرک ا ست.

 شما خود میدا نید که ا ز چه د رک ا ست

 ا گر کسی د ر طی ا ین مد ت ز یا ده ا ز سی سا ل ندا ند

 بدا ن که ا وطفل خورد ترک ا ست.

 د رسیما وچهره اجراء ت سیا سی وا دا ری تغیرا ت رونما نگرد یده    ا ست ، آ د م و قتی ا قدا م به نو شتن مینما ید ، که متن نوشته ا نعکا س دهنده خوا ست ها و نیا ز مندی ها ی جا معه بود ه با شد و وضعیت نشا ن گرآ ن با شد که آ ینده ها ی ا مید وا رکننده د رپیش روی ا ست .

 بنآ مرد م د ربعضی ا ز نو شته ها چیزها ی را می بیند که سی سا ل پیش گفته میشد ، ا گرد رآ ن زما ن کم گفته میشد ، مگر کنو ن گو ش فلک را کر سا خته ا ست بی با وری ها به ا وج خود رسیده ا ند .

  آ بیکه د رهما ن جوی د رجریا ن ا ندا خته شده ا ست کما فی ا لسا بق جر یا ن دا رد  تا وقتی جریا ن پیدا مینما ید که منبع جوی کورنشده با شد .

 هرقد رکه نو شته کنم حوا د ث و رو یدا ت ها باهم  مشا به ا ند ا ما با تفا و ت رنگ تیره، به کفن کش قد یم آ فرین میگو یند.

 گو یا که فیته د رجا ی خود ش تکرا ری د و رمیخورد .

 برا ی ا ینکه موضوع گنگ با قی نما ند خوا نند گا ن محترم را به مطا لب ذ یل دعوت میدهیم به سوا لا ت گا ومرد پیوا زسکلید جوا ب قناعت بخش مید هد.

 د رتا بستا ن د رلب د ریا پیروجوا ن را بر هنه میبینیم درحا ل آ ب با زی  ا ما چرا د رزمستا ن نه ، ا ز ا نسا ن چه میپرسی سا یر زنده جا ن ها هم گشت و گذا ر نمی کنند و لی تا جا ییکه ا طلا ع دا رم حیوا نا ت قطبی میتوا نند د ر هوا ی سرد و یخ بندا ن گشت و گذا ر نما یند ا ین طبعیت آ نها ا ست .

د رین جا عنا صرذ یل بوجود آ و رنده یک سیستم ا ست ، آ ب وهوا ی گرم ، آ ب روا ن و یا آ ب ها ی ا ستا د ه ، مکا ن ، ا نسا ن ها ، ا گر یکی ا زین عنا صر را د رنقش گا وبگیریم و گا و بمیرد .

 جنب وجو ش آ ب با زی مو جود یت خو د را ا ز د ست مید هد .

 میله پغما نرا هم د رموجو د یت گیلا س ، آ ب وهوا ی گرم و د رختا ن وپا رک ها ی سرسبز و شا دا ب و ا نسا نها، د یده میتوا نستیم ا گریکی ا زینها نمیبو د کسی ا ز میله پغما ن حر فی به زبا ن نمی آ و ر د .

 موقیعت ثا بت ، آ ب و هوا ی معتد ل ز مستا ن وا نسا ن های علا قه مند به سیر و سیا حت ومو ترها ی تیز رفتا ر، زمینه  سا ز آ ن  بو د که  شمس ا لد ین مسرور با صدا ی گیرا ومقبو لش ا ین بیت را ز مزمه م کند .                                                                                                       د رپل بهسود بیتلی د ید م

تما م موجو دا ت حیه همه سا له منجمله پرنده ها پرعیوض میکنند، حیوا نا ت پشم دا ر ویا موی  دا رموی بد ن عیوض  مینما یند ، خزنده ها به  ما نند ما را ن وغیره پوست مید هند وا نسا ن ها هم ا زقطا رد ور نمیبا شند

 ا گروجود شا ن بنا برعوا رض آ ما ده به تعو یض نبا شد گو یا که حیوا ن را مرگ حتمی ا ستقبا ل مینما ید .

 د و لت ها وحا کمیت ها ی سیا سی یک ا رگا ن دا یم ا لفعا ل میبا شند تقریبآ با ید که(عملیه ها ی تعمیری وتخریبی) تعا دل بین سقوط ود وام حا کمیت راحفظ کرده بتوا نند .

 د رصو رتی ا مکا ن پذ یرا ست که همه سا له به ما نند سا یرزنده جا نا ن حا کمیتهای سیا سی پرعیوض نما یند ورنه سقوط حتمی ا و را پذ یرا یی خواهد نمود با آ نکه به سقوط حا کمیتها ، قبل ا زوقت وبی مورد هیچ ا نسا ن عا قل علا قه مند نیست ولی با ید که تما م نوا قص وکمبودی ها را هرا نسا ن با خرد بگو ید و بنو یسد ا ما تعو یض حا کمیت  ها حق مسلم  مرد م ا ست که د رآ ینده ها را ی  بد هند و یا را ی ند هند.

 

 


January 30th, 2006


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
گزیده مقالات